In het holst van de nacht

Kraamverzorgende Ilse vertrekt in het holst van de nacht naar een nieuw gezin. Ze ondersteunt bij de bevalling, waar gelukkig (toch) geen ambulance aan te pas kwam. Daarna is het tijd om de kraamzorg op te starten. Hoe ze dat doet? Lees het in haar blog!

Nachtwacht

Aan het begin van mijn nieuwe werkweek start ik met een nachtwacht. Om 01.30 uur gaat mijn telefoon, er is een klein hummeltje onderweg. De bevalling vindt 25 kilometer van mijn huis vandaan. Dus snel gegevens opschrijven, pak aan, brood en werktas mee en op pad. Google maps is erg fijn zo in het holst van de nacht en ik heb het huis snel gevonden.

Direct aan de slag

De deur staat al op een kier, dus ik loop naar binnen. Eenmaal binnen trek ik mijn vest uit en loop door naar boven waar ik al wat geluiden vandaan hoor komen. Een snelle kennismaking - op afstand i.v.m. corona - met ouders en verloskundige volgt. Daarna was ik mijn handen, trek mijn schort en handschoenen aan.

Bevallen met een steuntje in de rug

Er is een tweede kindje onderweg en de ouders weten al dat ze er een tweede zoon bij krijgen. De aanstaande moeder ligt op haar rug te persen, maar de weeën zakken wat weg. De verloskundige besluit daarop de moeder op haar zij te laten liggen. Papa staat in eerste instantie naast het bed en steunt zijn vrouw waar hij kan, maar als ze op haar zij ligt kruipt hij aan de andere kant op het bed.

Nu volgen de weeën elkaar sneller op en drie kwartier later wordt er een klein jongetje geboren. Hij zit wat klem, maar komt met (een keer) de navelstreng om zijn nek toch vlot ter wereld. Snel drogen we de jongen af, zetten we zijn mutsje op en leggen hem lekker warm bij mama op de borst. Wat extra doeken en een celstofmatje geven extra warmte. En wanneer de navelstreng uitgeklopt is, knipt papa de navelstreng door.

In de ambulance, of toch niet?

Nu nog wachten op de placenta, meestal wordt die na een tijdje geboren. Maar, na een uur moet hij er echt uit zijn omdat de baarmoeder anders niet goed kan samentrekken en/of er meer bloedverlies kan komen. Na een half uur is de placenta er nog niet. De verloskundige geeft moeder een oxytocine injectie om weeën op te wekken. Het helpt nog niet en een tweede injectie volgt. Tussendoor wordt ook de blaas nog even geleegd voor de zekerheid.

Volgens protocol belt de verloskundige vervolgens de ambulance en het ziekenhuis. Wordt de placenta niet geboren, dan moet hij daar worden verwijderd. Vaak helpt het om de baby nog even aan de borst te leggen, maar mama wil dit keer liever geen borstvoeding geven. Maar als het helpt wil ze het toch wel even proberen. En vlak voordat het uur om is, wordt de nageboorte toch nog spontaan geboren. Gelukkig kunnen we de ambulance en het ziekenhuis afbellen.

Na een snelle controle van moeder, kind en de placenta, laten we het gezin even bijkomen. Ondertussen vullen de verloskundige en ik de papieren in aan de keukentafel beneden.

Het genieten begint

Als we weer boven komen, liggen mama en papa heerlijk van hun zoon te genieten. Een prachtige jongen die op zijn beurt heel wakker aan het rondkijken is. De kleine man begint honger te krijgen, dus ik maak een flesje voeding klaar. Binnen een mum van tijd is het flesje leeg.

Dan is het tijd om de kleine man te controleren en te wegen. Het is een flinke knul van bijna negen pond. Die heeft het heel goed gehad bij zijn mama. Daarna wordt mama gecontroleerd en begeleid ik haar onder de douche, waar ik ook even een krukje heb neergezet voor de veiligheid.

Papa zit met zijn zoon op zijn borst wanneer ik het bed verschoon. Ik zie dat papa zijn ogen bijna niet meer kan open houden en dus leggen we de kleine man even in zijn warme wieg. De verloskundige vertrekt en het gezin gaat nog even proberen te slapen in hun schone bed.

Opstarten

Voor mij heeft het geen zin meer om tussendoor nog naar huis te gaan, dus in overleg besluit ik te blijven en regel ik ondertussen de was en ruim de boel op. Halverwege de ochtend komt de grote broer thuis die een nachtje bij oma sliep. Hij is meteen verliefd als hij zijn kleine broertje ziet en blijft hem maar kusjes geven. Samen met papa en oma versieren we de kamer en maak ik koffie en cake met slagroom en muisjes klaar. Ondertussen bespreken we de wensen en verwachtingen voor de kraamweek.